پویا

پویا

موضوع:فرهنگی؛ادبی؛اجتماعی؛طنزوآموزشی (به زبانی عمومی وبرای استفاده همه قشرها)
پویا

پویا

موضوع:فرهنگی؛ادبی؛اجتماعی؛طنزوآموزشی (به زبانی عمومی وبرای استفاده همه قشرها)

وقتی آسمان می گرید...

موضوع:وقتی آسمان می گرید...
محمد رضا نعمتی: وقتی آسمان می گرید...اشک او بر دل پهناور زمین زخم اندوه بزرگی را به بزرگی خود پهن می کند وزمین اشک آسمان را در نفس خود حبس می کند وآسمان به د لیل مهربانی زمین دو باره به او می گرید.

رضا احمدپور:وقتی آسمان می گرید... صدای غرش آسمان می آید.گویی آسمان می گرید و اشکهای آن همانند هزاران مروارید زیبا به زمین فرود می آید و طراوت وزیبایی را به زمین هدیه می کند.
آری من هم می شنوم می شنوم صدای زندگی را می بینم مهربانی بخشش و لطف خدا و می نگرم به آسمان گریان.
مهدی ملایی: :وقتی آسمان می گرید...خدای را می تینم نه در غالب خدا بلکه در غالب اشک شمعی که می شوید هر آنچه درآسمان و زمین است.شاید می گویید همه چیز پاک شدنی است با اشک شمع. شاید اشک آسمان آیینه ای است برای ظهور چهره ای از خدا.
محمد احمدی: وقتی آسمان می گرید... وقتی آسمان می گرید احساس می کنم گویی او مانند کسی غمگین و ناراحت است و می خواهد غم ها و غصه ها یش را که در دل خود نگه داشته بود از دل خود بیرون ریزد و با من سخن بگوید و در دو دل هایش را با من در میان بگذارد.
علی احمدی: وقتی آسمان می گرید...بوی خوب خاک فضا را پرمی کند وصدای نوازش بخش قطره هایی که به زمین برخورد می کنند گویی به انسان امید رحمتی دوباره ونوید آمرزش گناهان می دهند ومی گویند که خداوند آنقدر بخشنده ومهربان است که نباید از لطف وبخشش نامید شد.
محسن کشکولی:ابرها هم در غم آسمان شریک می شوند وشروع به غرش وباریدن می کنند واین نشانه ی
نا راحتی وغم آن ها است.بعد از چند دقیقه خو رشید با نور وگرمایش شادی طراوت وخرمی را به زمین می بخشد وخورشید به ابر ها می گوید غم اندوه را با خود ببرید تا من شادی خوشحالی به ان ها ببخشم.
حسن قزاقی: وقتی آسمان می گرید...دل ها تازه می شود.زمین ها تر می شوند.د یمه زارها صفای می کنند.درختان آبی می خورند وصد ها پر از آب می شوند ومردم وکشاورزان شکر خدای را می کنند.
مهدی شیرزاده: وقتی آسمان می گرید...زمین آب می نوشد درختان شاد مانند اهل زمین می رقصند رنگین کمان از آن طرف دیده می شوند و بل بلان چه چه می زنند واهل زمین خدا را شکر می کنند گویی می خواهند پرواز کنند.
حسین عسگری: وقتی آسمان می گرید...من دلم یاد پد رم می افتد ومی روم زیر گریهی آسمان دروازه ای است که من را به پدرم نزدیک می کند.وقتی با او حرف می زنم انگار پیش من است.

برگرفته ازوبلاگ bist.dom.ir

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد