روزی شاگردی به استاد خویش گفت:استاد می خواهم یکی از مهمترین خصایص انسان ها را به من بیاموزی؟استاد گفت: واقعا می خواهی آن را فرا گیری؟شاگرد گفت:بله با کمال میل.استاد گفت:پس آماده شو با هم به جایی برویم.شاگرد قبول کرد.استاد شاگرد جوانش را به پارکی که در آّن کودکان مشغول بازی بودند،برد.استاد گفت:....
خوب به مکالمات بین کودکان گوش کن.مکالمات بین کودکان به این صورت بود:
-الان نوبت من است که فرار کنم و تو باید دنبال من بدوی.
-نخیر الان نوبت توست که دنبالم بدوی.
-اصلا چرا من هیچوقت نباید فرار کنم؟
و حرف هایی از این قبیل...
استاد
ادامه داد:همانطور که شنیدی تمام این کودکان طالب آن بودند که از دست
دیگری فرار کنند.انسان نیز این گونه است.او هیچگاه حاضر نیست با شرایط
موجود رو به رو شود و دائم در تلاش است از حقایق و واقعیات زندگی خود فرار
کند و هرگز کاری برای بهبود زندگی خود انجام نمی دهد.تو از من خواستی یکی
از مهم ترین ویزگی های انسان را برای تو بگویم و من آن را در چند کلام
خلاصه میکنم:تلاش برای فرار از زندگی.
2.592592571312.15149414641سلاممممممممممممم دوست عزیز
رد می شدم گفتم به رسم ادب سلام و نظری داده باشم و خوشحال شدم از دیدارت
وب خوبی داری به منم سر بزن !
نظرتو هم بگی ممنون می شم
در ضمن اگر منو لینک کنید ممنون می شم
وبلاگ معلمان شرکتی بیکار شده http://moalemanesherkati.blog.com/
جهان فرمان کوروش، اولین منشور بود
سر به تعظیمش، سراسر بابل و آشور بود
سینه اسپارت را تا قلب یونان چاک کرد
پشت بخت النصر راسائیده و بر خاک کرد
ما از اسلاف همان خونیم و از آن ریشه ایم
پاسدار نام پاک پارس تا همیشه ایم