تاریخ سکونت و آبادانی و ظهور تمدن های بشری در خاک ایران قدمتی طولانی دارد و آثار باقیمانده در جای جای این کشور پهناور یادآور ظهور ، حیات و افول تمدن های کهن است . بدلیل نزدیکی و مجاورت این منطقه به همدان که اولین حکومت آریائی ها پس از مهاجرت به ایران در این شهر ظهور کرد و به علت سرسبزی و مراتع فراوان آن ، محل چراگاه و پرورش اسب ها و مادیان بود . بطور قطع این ناحیه در تاریخ باستان دارای سکنه بوده که وجود تپه های باستانی و گبری چرگزی در شهرستان و نیز زبان تاتی رایج در وفس ، چهره قان ، فرک و گورچان و ریشه یابی اسامی مکان های سکونتی مانند ووس ، آمارا ، پامرین ، میلاگرد ، چهره گان ، کمیزان و این قبیل اسامی امکنه که با تغییراتی درحال حاضر وفس ، آمره ، فامرین ، میلاجرد ، چهره قان و کمیجان تلفظ می شود و نیز خرابه های آتشکده های فردقان و تونل های زیرزمینی وفس و چشمه ویستان از تاریخ کهن منطقه حکایت میکند .